Ο Ζαν Πόλ Σάρτρ τον είχε χαρακτηρίσει ως το μεγαλύτερο ποιητή της Αμερικής. Έγραψε περισσότερα από 50 βιβλία. Ανάμεσα στα πιο γνωστά που κυκλοφορούν και στα ελληνικά είναι οι Σημειώσεις ενός Πορνόγερου Ι και ΙΙ, Ερωτικές Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας, Η Λάμψη της Αστραπής Πίσω Από το Βουνό και Γυναίκες.
Για τον Τσάρλς Μπουκόβσκι ο λόγος που γεννήθηκε στις 16 Αυγούστου το 1920 στο Αντερναχ της Γερμανίας. Γερμανίδα η μάνα του και Πολωνοαμερικανός στρατιώτης ο πατέρας του. Εζησε στο περιθώριο και στο ποτό. Με το ποτό άρχιζε η μέρα του, με αυτό τελείωνε. Τον είχαν συλλάβει τρείς φορές γιατί ήταν μεθυσμένος και εκανε φασαρία. Αλκοολικός στο φούλ. Μεγάλωσε τρώγοντας ξύλο απο τον στρατιωτικό πατέρα του. Ηθελε να τον μεγαλώσει με στρατιωτικούς νόμους και πειθαρχία γι΄αυτό και η φιγούρα του πατέρα του φαίνεται τον καταδίωκε συνεχώς, αποτυπώνοντας άλλοτε μίσος και αηδία προς το πρόσωπό του, κι άλλοτε μια ανθρώπινη κατανόηση, αναγνωρίζοντας τις συνθήκες που δημιούργησαν την προσωπικότητα του πατέρα του. Η εγκατάλειψη, ο πόνος, η φτώχεια, η απελπισία, εκφράζονται όλα στα έργα του Μπουκόβσκι. Οι άνθρωποι που καταστράφηκαν επειδή δεν τους δόθηκε μια ευκαιρία, ή επειδή απλά δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο στις ζωές τους. Αλκοολικοί, άστεγοι, πόρνες, άνθρωποι που ζουν την κάθε στιγμή, χωρίς να περιμένουν τίποτα από το αύριο. Τα έζησε και τα ήξερε καλά όταν έφυγε απο το σπίτι του και γύριζε στην Αμερική σαν αλήτης. Ξεκίνησε με τις σημειώσεις ενός πορνόγερου που άρχισαν να δημοσιεύονται το Μάιο του 1967 στην εφημερίδα Open City του Λός Αντζελες και πολύ γρήγορα εγινε γνωστός σε ολόκληρο τον κόσμο. Πέθανε από λευχαιμία σαν σήμερα 9 Μαρτίου το 1994, στο San Pedro της Καλιφόρνια σε ηλικία 73 ετών. Εμειναν στην ιστορία πολλά απο αυτά έχει πεί ο Μπουκόβσκι όπως
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΛΑΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ για να εκτιμήσεις την αξία της συντροφιάς, όταν βρεις επιτέλους τους σωστούς.
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΓΩΘΕΙΣ, μα πρέπει και να πληγώσεις. Να αποχωριστείς τον πρώτο σου έρωτα και να βρεις το αέναο πάθος της ζωής σου. Αφού το βρεις, όποιο κι αν είναι, πρέπει ολοκληρωτικά να του δοθείς.
ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΠΕΙΣ πως έφτασες στο τέρμα, πως είδες όσα ήθελες και έχεις πια χορτάσει… Πρέπει τουλάχιστον μία φορά να καεί η γλώσσα και η καρδιά σου.
